Interesse in de biologische teelt van dit gewas is te danken aan de hogere winstgevendheid. De prijs van biologische hop is anderhalf tot twee keer hoger dan de prijs van hop die wordt geteeld volgens traditionele landbouwtechnologie, en dit is met bijna dezelfde opbrengst.

De teelt van biologische hop in Oekraïne wordt echter belemmerd door een aantal juridische, financiële en economische problemen.

Allereerst is dit het gebrek aan boerderijen die geïntegreerd zijn in de productie van biologische producten. Er zijn ook problemen met de biologische bescherming van hop, een tekort aan "organische humus", stikstof, fosfor en natuurlijk kalium.

Het grootste probleem is echter het gebrek aan teelttechnologie die zou worden aangepast aan de lokale bodem en klimatologische omstandigheden.

Na de huidige situatie in detail te hebben bestudeerd, begonnen specialisten van het Landbouwinstituut van Polesie van de NAAS de kenmerken van het technologische proces van het verbouwen van biologische hop te onderzoeken. Als zijgewas werden in de hoparrays het mengsel van olie-radijs, lupine en dun-haver geplant. Groene meststoffen zijn een betaalbare, constant hernieuwbare bron van organisch materiaal. Volgens wetenschappelijk onderzoek levert de introductie van 20-30 ton groene hectare groenmest per hectare een effect op dat equivalent is aan de toepassing van dezelfde hoeveelheid humus. Maar tegelijkertijd zijn de kosten voor het telen van groenbemesting 2,5 keer lager.